حالت های فوکوس خودکار در عکاسی (راهنمای جامع)
انتخاب حالت فوکوس خودکار عالی می تواند سخت و حتی طاقت فرسا به نظر برسد (به خصوص اگر مبتدی هستید). اما اگر حالت فوکوس خودکار را اشتباه بگیرید، در این صورت خطر گرفتن عکسهای تار دائمی وجود دارد.
خوشبختانه، تنها چند حالت فوکوس خودکار وجود دارد که باید در نظر داشته باشید که هر یک از این حالت ها مجموعه ای از سناریوهای ایده آل خود را دارند. در این مقاله، من این تنظیمات AF را بررسی می کنم و دقیقا توضیح می دهم که چه زمانی باید از گزینه های مختلف استفاده کنید یا اجتناب کنید.
بنابراین، اگر آمادهاید که بهطور مداوم در عکسهای خود تمرکز کنید، پس بیایید مستقیماً وارد بحث شویم!
سه حالت فوکوس خودکار که باید بدانید
اکثر دوربین ها به سه حالت فوکوس کلیدی مجهز هستند:
- AF-S که با نام One Shot نیز شناخته می شود
- AF-C که با نام AI Servo نیز شناخته می شود
- Manual (گاهی اوقات به اختصار M )
توجه داشته باشید که برخی از دوربین ها دارای یک حالت فوکوس اضافی هستند که با نام AI Focus یا AF-A شناخته می شود. اما از آنجایی که فوکوس هوش مصنوعی بسیار سخت و ناکارآمد است، من خودم از آن استفاده نمیکنم و به شما هم توصیه نمیکنم از آن استفاده نکنید. در عوض، به حالتهایی که در بالا به آنها اشاره کردم، پایبند باشید.
بنابراین، هر یک از این حالت های فوکوس کلیدی چگونه کار می کنند؟ با فرض اینکه از دکمه شاتر برای فعال کردن فوکوس استفاده می کنید:
هنگامی که دوربین را روی AF-S تنظیم کنید، به محض اینکه دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید، دوربین شما فوکوس می کند. سپس آن نقطه فوکوس تا زمانی که دکمه شاتر را رها کنید، قفل می شود.
هنگامی که دوربین را روی AF-C تنظیم کنید، به محض اینکه دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید، دوربین شما شروع به فوکوس می کند. اما همچنان که سوژه شما حرکت می کند (یا با حرکت دوربین شما) به فوکوس مجدد ادامه می دهد. بسته به حالت منطقه AF که انتخاب می کنید، یک دوربین در AF-C ممکن است یک سوژه را هنگام حرکت در کادر ردیابی کند، ممکن است به طور مداوم در مرکز تصویر فوکوس کند، یا ممکن است کار دیگری را به طور کامل انجام دهد (مانند فوکوس روی چشم سوژه).
در نهایت، وقتی تنظیمات شما روی فوکوس دستی تنظیم شود، دوربین شما اصلاً فوکوس نمیکند . شما باید تمام کارهای فوکوس را از طریق حلقه فوکوس روی لنز خود انجام دهید، که می تواند کند باشد اما بسیار دقیق است.
برای جمع بندی:
- AF-S فوکوس می کند و قفل می کند.
- AF-C فوکوس می کند و به فوکوس ادامه می دهد، به طور بالقوه حتی یک سوژه را در حین حرکت ردیابی می کند.
- دستی کنترل فوکوس را به شما، واگذار می کند.
نحوه انتخاب حالت فوکوس عالی برای هر سناریو
بنابراین چه زمانی باید از هر یک از حالت های فوکوس که در بالا بحث شد استفاده کنید؟ بستگی به سناریو عکاسی شما دارد:
1. از حالت AF-S برای عکاسی از سوژه های ثابت استفاده کنید
حالت فوکوس AF-S حالتی است که ما اغلب از آن استفاده می کنیم. وقتی برای اولین بار دوربین را برای عکاسی آماده میکنیم، AF-S انتخاب پیش فرض ماست. این حالت فوکوس خودکار کاربردهای بسیار زیادی دارد، از عکاسی منظره گرفته تا عکاسی خیابانی و حتی عکاسی پرتره. اگر بیشتردر سبک های گفته شده عکاسی می کنید، می توانید دائما از این حالت استفاده کنید.
اساساً، هر زمان که از یک سوژه غیر متحرک عکاسی می کنید ، AF-S انتخاب خوبی است. می توانید نقطه فوکوس را در مرکز کادر تنظیم کنید، دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا فوکوس قفل شود و سپس عکس را هر طور که دوست دارید بگیرید. (این اغلب به عنوان تکنیک تمرکز و ترکیب مجدد نامیده می شود.)
به عنوان مثال، اگر در حال عکاسی از یک صحنه خیابانی هستید، می توانید بر روی یک عنصر برجسته تمرکز کنید، مانند یک پوستر جالب. سپس می توانید صحنه را با دقت بسازید. به محض اینکه همه عناصر کنار هم قرار گیرند (مثلاً، یک نفر درست در مکان مناسب از کادر عبور می کند)، می توانید عکس بگیرید!
من همچنین از طرفداران استفاده از AF-S برای عکاسی منظره دستی هستم. اغلب متوجه می شوم که می خواهم عناصر را خارج از مرکز قرار دهم، بنابراین فوکوس را در AF-S قفل می کنم، سپس ترکیب را کمی تغییر می دهم. سپس، وقتی عکس را میگیرم، دقیقاً همان چیزی است که تصور میکردم.
کلام پایانی: AF-S یک حالت بسیار مفید است، و این تنظیماتی است که توصیه میکنم هر زمان که از صحنهای بدون حرکت (یا تقریباً بیحرکت) عکس میگیرید، از آن استفاده کنید.
2. از حالت AF-C برای عکاسی از حرکات استفاده کنید
حالت AF-C به شما امکان فوکوس و فوکوس مجدد، یا فوکوس و ردیابی سوژه را در حین حرکت آن در سراسر کادر میدهد، که آن را به گزینهای عالی برای عکاسی اکشن تبدیل میکند.
اگر عکاس حشرات هستید، احتمالاً حتی می خواهید از حالت AF-C استفاده کنید، با این فرض که از یک سوژه فعال مانند پروانه عکاسی می کنید.
عکاسان حیوانات خانگی، پرتره و خیابانی نیز می توانند از استفاده زیاد از AF-C سود ببرند، اگرچه من توصیه می کنم بسته به موقعیت بین AF-C و AF-S تغییر حالت دهید. یک سگ در حال خواب مطمئناً به AF-C نیاز ندارد، اما یک سگ در حال پرش قطعاً به حالت AF-C برای عکاسی نیاز دارد.
همچنین باید توجه داشته باشید که AF-C اغلب حالت های AF Area بسیار مفیدی را ارائه می دهد (که بیشتر برای ردیابی استفاده می شود). این ویژگی به شما امکان میدهند مشخص کنید که آیا سوژه باید در یک نقطه فوکوس خودکار، توسط نقاط اطراف نزدیک یا حتی در کل فریم ردیابی شود.
بنابراین فقط به یاد داشته باشید: اگر میخواهید از اکشن عکس بگیرید، AF-C را انتخاب کنید.
3. از فوکوس دستی برای مدیریت موقعیت های دشوار استفاده کنید
فوکوس دستی اغلب آخرین گزینه حالت AF است و زمانی که AF-S و AF-C از کار می افتند باید آن را امتحان کنید. همانطور که در بخش قبلی توضیح دادم، فوکوس دستی بسیار دقیق است. به هر حال، به شما امکان می دهد نقطه فوکوس را با استفاده از حلقه روی لنز خود تنظیم کنید، اما همچنین بسیار کند است. شما اغلب نیاز دارید تا حلقه فوکوس را به عقب ببرید تا به نتیجه واضح برسید، بنابراین هنگام تلاش برای عکاسی از ورزشکاران یا پرندگان در حال پرواز، عالی عمل نمی کند.
همانطور که گفته شد، فوکوس دستی تنها حالتی است که به طور مداوم دقیق است، بدون توجه به نور و بدون توجه به اندازه یا رنگ سوژه شما. برخی موقعیتها وجود دارد که AF-C و AF-S به خوبی کار نمیکنند مانند:
- وقتی نور کم است
- وقتی سوژه شما به شدت نور پس زمینه دارد
- زمانی که سوژه شما کنتراست بسیار کمی دارد
- وقتی با بزرگنمایی بسیار بالا کار می کنید
هر زمان که با این موقعیتها روبهرو میشوید، فوکوس خودکار شما ممکن است دیوانهوار عمل کند، و اگر به تلاش برای فوکوس کردن با فوکوس خودکار ادامه دهید، ممکن است با تعداد زیادی عکس تار مواجه شوید.
در این حال، به حالت فوکوس دستی بروید تا عکاسی شما روان اما با سرعت پایین پیش برود.
من تمام عکاسی ماکرو خود را در حالت فوکوس دستی انجام می دهم. لنزهای من نمی توانند فوکوس را در چنین فواصل نزدیک انجام دهند، بنابراین اگر از AF-C یا AF-S استفاده کنم، دوربین من احتمالاً سعی می کند برای همیشه فوکوس کند.
0 Comments
اولین کسی باشید که در مورد این مطلب اظهار نظر می کند.